Cihangir,Gazanfer,Muzaffer
1 sayfadaki 1 sayfası
Cihangir,Gazanfer,Muzaffer
Bir Fransız entelektüeli, Çanakkale Savaşı sırasında Trakya’da dolaşmaktadır. Ordusu, en zor zamanında böylesine müthiş bir direniş sergileyen bir milletin cephe gerisinde ne yaptığını, nasıl yaşadığını merak etmektedir. Yolu bir kenar mahalleye düşer. Sokakta üç küçük çocuk görür. Üstleri başları perişandır. Kıyafetleri çeşitli çuvallardan uydurulmuştur. Neşe içinde oynayan çocuklarla konuşmak ister. Öğrenir ki, babaları cephededir. Tam o sırada kenardaki ha yıkıldı ha yıkılacak şekilde duran bir kulübeden çilesi yüzüne heybet olarak vurmuş epeyce yaşlı bir kadın çıkar. Ve çocuklara doğru seslenir: “Cihangir, Gazanfer, Muzaffer! Oğlum, çorba yaptım gelin için!” Fransız aydını, o heybetli Anadolu ninesinin haykırdığı isimleri birer birer aklından geçirir ve, “En mağlup zamanında bile çocuklarına Cihangir (cihanı fetheden), Gazanfer (kükremiş arslan) ve Muzaffer (zafer kazanan) ismi veren bir millet asla mağlup olmaz!” der.
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz